بازی با نورالینک؛ تجربه اجرای Battlefield 6 تنها با قدرت فکر

بازی با نورالینک؛ تجربه اجرای Battlefield 6 تنها با قدرت فکر

فناوری رابط‌های مغز و رایانه طی سال‌های اخیر از مرحله آزمایشگاهی فراتر رفته و وارد زندگی واقعی بیماران شده است. یکی از تازه‌ترین نمونه‌ها، امکان بازی با نورالینک و کنترل یک بازی شوتر اول‌شخص تنها با نیروی ذهن است. تجربه راب گراینر، فردی که پس از آسیب نخاعی از شانه به پایین فلج شده، نشان می‌دهد این فناوری می‌تواند مفهوم توانمندسازی افراد دارای معلولیت را به شکل کاملاً جدیدی تعریف کند.

کنترل Battlefield 6 با ایمپلنت مغزی

راب گراینر اعلام کرده است که اکنون با ایمپلنت مغزی نورالینک می‌تواند در بازی Battlefield 6 فقط با فکر کردن هدف‌گیری کند. او در پستی در پلتفرم ایکس همراه با یک ویدیو نوشته است:
«الان می‌توانم فقط با افکارم نشانه بگیرم.»

این جمله ساده، کارکرد واقعی یکی از پیچیده‌ترین فناوری‌های عصبی را نشان می‌دهد؛ فناوری‌ای که از سیگنال‌های مغز برای کنترل نرم‌افزار و دستگاه‌ها استفاده می‌کند.

ترکیب نورالینک و QuadStick برای کنترل کامل بازی

گراینر برای تجربه بازی از دو ابزار هم‌زمان استفاده می‌کند:
ایمپلنت نورالینک برای حرکت دوربین و هدف‌گیری، و کنترلر دهانی QuadStick برای حرکت شخصیت. این ترکیب به او امکان می‌دهد در محیط بازی بدود، دوربین را آزادانه بچرخاند و دشمنان را هدف بگیرد؛ قابلیتی که پیش از دریافت ایمپلنت امکان‌پذیر نبود.

روند یادگیری و میزان دقت

او توضیح داده است که هماهنگ‌کردن ذهن با رابط مغز و رایانه نیازمند تمرین طولانی است و دقت فعلی وابسته به کیفیت سیگنال‌های مغزی است. با این حال، پیشرفت نورالینک در تبدیل سیگنال‌های عصبی به فرمان‌های قابل‌استفاده در بازی‌ها، از نظر او «تحولی واقعی» برای افراد دارای محدودیت‌های حرکتی محسوب می‌شود.

تفاوت عملکرد قبل و بعد از دریافت ایمپلنت

پیش از دریافت نورالینک، گراینر تنها می‌توانست بخش محدودی از کنترل‌های بازی را با QuadStick انجام دهد و هدف‌گیری و حرکت هم‌زمان برایش ممکن نبود. اکنون او می‌تواند با فکر کردن نشانه بگیرد و حرکت شخصیت را با کنترلر دهانی انجام دهد؛ ترکیبی که عملکرد او را به بازیکنان عادی نزدیک کرده است.

رقابت شرکت‌ها در حوزه رابط مغز و رایانه

توسعه رابط‌های مغز و رایانه به یکی از رقابتی‌ترین حوزه‌های فناوری تبدیل شده است. نورالینک، شرکت بنیان‌گذاری‌شده توسط ایلان ماسک، از پیشگامان این مسیر است و تاکنون ایمپلنت خود را روی ۱۲ داوطلب آزمایش کرده است. سال گذشته نیز فرد دیگری با نام الکس توانست با استفاده از نورالینک و QuadStick بازی Counter-Strike 2 را تجربه کند.

سازوکار ایمپلنت نورالینک

ایمپلنت نورالینک داخل جمجمه قرار می‌گیرد و با یک باتری کوچک که به‌صورت بی‌سیم شارژ می‌شود کار می‌کند. این دستگاه داده‌های ناحیه حرکتی مغز را دریافت و به فرمان‌های دیجیتال تبدیل می‌کند. گراینر که در سال ۲۰۲۲ بر اثر تصادف دچار آسیب نخاعی شد، پس از دو سال انتظار در ژوئن امسال این ایمپلنت را دریافت کرد.

جمع‌بندی

تجربه راب گراینر نشان می‌دهد بازی با نورالینک فراتر از یک نمایش فناورانه است و می‌تواند به ابزاری مؤثر برای بازگرداندن استقلال عملیاتی به افراد دارای معلولیت تبدیل شود. ترکیب ایمپلنت مغزی با ابزارهای کمکی سنتی مانند QuadStick مرزهای توانایی افراد دارای ناتوانی حرکتی را جابه‌جا کرده است. اگر روند پیشرفت این فناوری ادامه پیدا کند، رابط‌های مغز و رایانه می‌توانند در سال‌های آینده به یکی از مهم‌ترین ابزارهای توانبخشی در جهان تبدیل شوند.

اخبار روز تکنولوژی را در چیپست بخوانید.