[vc_row][vc_column][vc_column_text]

رابرتس مدیر برنامه نسخه اولیه اینترنت به نام «پروژه ارپانت» بود. اگرچه او به اندازه «تیم برنرزلی»، «باب کان» یا «وینت سرف» مشهور نشد ولی تصمیمات کلیدی‌اش بر شکل گیری و عملکرد اینترنت تاثیر انکار ناپذیری داشته‌اند.

مفهوم شبکه ای متشکل از کامپیوترها پس از مطالعه مقاله «جِی. سی. آر. لیکلیدر» به ذهن رابرتس خطور کرد. یادداشت های لیکلیدر به ایده شبکه بین کهکشانی می پرداخت در آن کاربران از سراسر جهان به یکدیگر متصل شده و به برنامه‌ها و داده‌ها دسترسی پیدا می کردند. 

[/vc_column_text][vc_empty_space][vc_single_image image=”3843″ img_size=”large” alignment=”center”][vc_empty_space][vc_column_text]

در آن زمان بخش تکنیک های پردازش اطلاعات آرپا به دنبال لینک کردن سیستم های تحقیقاتی به هم بود و در نهایت رابرتس به عنوان معمار ارشد این پروژه انتخاب شد. البته وی ابتدا به مشکلاتی برخورد اما در نهایت با اتکا به پیشنهادات یکی از همکارانش شبکه اولیه را پیاده سازی کرد و از آن مهمتر به استفاده از سوییچینگ بسته های کوچک داده روی آورد.

در این روش مسیر خاصی برای بسته پیش بینی نشده و خطوط ارتباطی بین گره ها به صورت مشترک مورد استفاده قرار می گیرند. در نتیجه هر بسته بر اساس اولویت ها مسیر مناسب را پیدا می کند.

رابرت در سال ۱۹۷۳ ارپا را ترک کرد اما این پایان نقش آفرینی او در توسعه اینترنت نبود و با تاسیس شرکتی به نام «تله‌نت» به تجاری سازی فناوری سوییچینگ بسته های داده پرداخت. وی پس از مدتی نیز روی بهبود کیفیت شبکه سازی اینترنت تمرکز کرد. دیگر شرکت های دیگری او از جمله «کاسپین نتورکس» و «اناگرام» هم به نوبه خود به ارتقای کیفیت سرویس های فناوری نظیر استریم ویدیو کمک کردند.

شاید بسیاری از کاربران لری رابرتس را نشناسند اما دستاوردهای او برای همیشه در سراسر اینترنت به یادگار مانده اند.

سرانجام او امروز 31 دسامبر 2018 در سن 81 سالگی درگذشت.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]